Echte Berner liefde gaat dwars door hart en ziel

Bij EIH de feiten uit onze ervaring op een rij ons verhaal, Sadi's verhaal

We hadden een gezonde pup, gingen wekelijks naar Bussloo. Lekker los lekker rennen en spelen met andere honden lekker in het water. Heerlijk om je hond zo te zien genieten. Elke keer een feest om erheen te gaan voor haar, maar ook voor ons. Foto toestel mee en het genieten vastleggen.

Omstreeks maart 2014 (Sadi is van 01-07-2013) waar het weer iets warmer wordt zien we dat Sadi niet goed herstelt. 

Na lekker rennen en spelen is ze niet bij de auto alweer herstelt na wat rust en wat drinken, ze blijft hijgen, 20 minuten later terug thuis hijgt ze nog.

Ik vond dit opvallend omdat ze eerder veel sneller herstelde.

We zijn haar op Bussloo korter los gaan laten, vaker rust pauze tussendoor, maar ze had langer hersteltijd nodig dan wat voor ons gevoel normaal was. Ze begint heel af en toe in rust toestand een kuch of een enkele droge hoest te laten zien. Naar de dierenarts, deze denkt aan kennelhoest dus contact met andere honden gedurende 2 weken vermijden. En niet uitlaten op vaste honden uitlaatroutes. Ikzelf had niet het gevoel dat er sprake was van kennelhoest, maar uit alle voorzorg houd je er rekening mee.

Echter ze oogt energiek tot hyper, alert, ziet er gezond uit wil spelen etc. zien we spoken, zijn we overbezorgd?

De tijd verstreek en het weer werd warmer. Ik had soms het idee alsof ze zwaarder ademde ineens gewoon even 5 minuutjes en dan weer normaal. Gemeld aan de dierenarts. Meermalen terug naar dierenarts hart laten luisteren gezondheidscheck alles in orde.

Het is warmer weer zo terug denkend schat ik rond de 22 graden het was al warmer geweest, waar we Sadi bewust rustig hadden gehouden. Korte wandeling van 5 minuten naar het bos, even rustig laten snuffelen. Los over een afstand van 20 meter hooguit 25 meter 2x een kom hier oefening gedaan. Kwamen een bekende Dobermann tegen de Dobermann was los (ik had Sadi al aangelijnd) Sadi wou graag spelen dus nog heel eventjes los los. Het was broos spel ik bedoel rustig spel en maar heel even. De eigenaar van de Dobermann werd gebeld en moest met spoed weg. Amper 2 minuten iets wat gespeeld. Ik lijn Sadi aan om terug naar huis te gaan.

Ze was anders, extreem hijgen, loom en traag totaal niet in verhouding met de koelte onder de bomen en wat ze aan activiteit had gedaan. Ze sjokte voorwaarts meer omdat het moest dan dat ze wou. 

Even rust. Ze bleef hijgen, water gegeven (ik had altijd een fles water bij me). En heel rustig in sjok tempo naar huis. Mijn vriend gebeld met de mobiele telefoon, zet een bak verse water neer om te drinken en een bak water op balkon waar ze in kan. 

Thuis voor de deur liet ze zich door de poten zakken ging liggen en wou blijven liggen, met moeite motiveerde ik haar die laatste passen binnen te zetten. Eenmaal binnen water laten drinken.

Haar naar balkon begeleid, door bak water lopen wou ze niet niet, dus afgelegd en ze bleef maar liggen hijgen, extreem hijgen, hyperventilatie hijgen, hoe je het noemen wil. Haar zooltjes geregeld nat maken met koel maar geen ijskoud water. Haar hyperkewl vest geactiveerd en aan gedaan om te koelen. Regelmatig beetjes water aanbieden. Koele doeken in de oksels. Het leek maar niet te werken. Oké ijsklontje (eerst afspoelen onder de kraan wegens plakken) fractie van nog geen seconde op de neus en er weer af, even wachten en herhalen, ze lebberde wat van het ijsklontje en leek dan haast zelf aan te geven dat ie weer op de neus moest, dus patroon herhalen, erna ging weer die tong over het ijsklontje en weer stopt ze je aankijkend. Heel langzaam aan ging het wat beter al met al zijn we haar anderhalf uur aan het koelen geweest.

Volgende dag bij de dierenarts weer check-up, mijn zorgen uitgesproken dat het niet goed was. Ze oogt kern gezond, komt binnen als een hyperende stuiterbal die zeer alert is. De arts dacht misschien allergie. Al met al naar huis al snel viel op dat rondjes van langer dan 10 minuten niet geoorloofd waren.

Ik belde opnieuw de dierenarts, nieuwe afspraak met de afspraak dat we erheen kwamen met de auto en kort voor de afspraak een rondje met haar om het winkelcentrum zouden wandelen en dan de parkeerplaats over naar de praktijk. Immers normaal werd ze onder rustige omstandigheden gecontroleerd.

Het rondje om het winkelcentrum amper 5 minuten leverde Sadi een temperatuur op van 39,6 graden. 

Het zou allergie of bronchitis reactie door allergie kunnen zijn in combinatie met dikke vacht en warm weer, omdat ze af en toe hoestte nog steeds maar echt maar heel af toe.

Uiteindelijk omdat ik erg bang was ook voor hartklachten en gewoon duidelijkheid wilde werd in de praktijk (waar 2 artsen werkzaam zijn) afgesproken dat ze een corticosteroïden spuit zou krijgen als ze daar goed op reageerde (zou de kans op allergie groot zijn) we hadden voor de vrijdag erop een nieuwe afspraak dan zou er vrijdags bloed afgenomen worden voor een allergie test en die uitslag zou dan dinsdags binnen zijn. Zou daar niks uitkomen wou ik graag een hart en longfoto's laten maken. Alzo het leek duidelijk dinsdags zouden we uitslag hebben of verder moeten onderzoeken. Komen we vrijdags hebben we de andere arts. Deze arts is het niet eens met de afspraak. Jonge hond, allergie kan ze makkelijk overheen groeien oogt gezond, niet onnodig zorgen maken of overbezorgd doen en zonder bloedafname naar huis gestuurd omdat ze dat onnodig maar ook te kort op de corticosteroïden spuit vond.

Totaal verlamd, overbluft zonder verder onderzoek gewoon naar huis gestuurd. Ik was boos en gelijkertijd ja misschien had ze gelijk. 

Kort erna werd Sadi loopt (op 30 april 2014) was dat de oorzaak geweest dat werd door de arts niet als onmogelijk geacht er waren wel meer honden die daar extreem op reageren.

Dus korte rondes met warm weer Sadi rustig houden en aanzien. Met het hele warmer weer was ze na een rondje van 10 minuten rustig wandelen (nou ja poging van ons om haar rustig te houden) plofte ze standaard voor de deur al neer. Ze was dan gewoon een uur of langer bezig bij te komen van 10 minuutjes wandelen. Kwamen tussendoor bij de dierenartspraktijk zagen zijn alleen een superactieve gezond ogende jonge stuiterende hond.

Van Ruffwear een swamp cooler erbij besteld een extra vest voor koelen in dit geval kan zeker geen kwaad.

Totdat ik donderdag 31 juli tijdens een ronde van 10 minuten ineens zag dat haar slijmvlies tijdens de ronde wat donkerder Rose werd dan haar normale mondslijmvlies kleur en toen ik dichterbij keek om me er zeker van te stellen dacht te zien dat haar tong wel heel lichtjes blauw/paars leek te doorschijnen. Het hart sloeg me in de keel, paniek het zal toch niet dat ik toch gelijk heb gehad toch haar hart? Thuis zei ik niks, ik was niet 100% zeker. Alleen aangegeven dat ze verder die dag rust moest houden. Volgende dag (vrijdag 1 augustus) opnieuw en ja hoor weer hetzelfde, het wat donkerder zien kleuren van het mondslijmvlies en die tong die weer heel licht blauw/paas ging doorschijnen. Bij thuiskomst het aan mijn vriend verteld, die zag het niet direct. Maar voor dinsdag 5 augustus slechts een paar dagen verder stond een sterilisatie gepland.

Maandag ochtend heb ik om klokslag 9 uur de dierenarts praktijk gebeld en gemeld dat het risico op opereren de volgende dag te groot was, ik de afspraak in trok. Verhaal gedaan en aangegeven dat ik nog die dag een hart echo wilde. Het was wat moeizaam, omdat ik niet zelf grote afstanden kan rijden. Hellendoorn kon niet die was alleen gespecialiseerd in hartecho's bij oudere honden. Oké het werd dus de Tweede Lijn in Wilhelminaoord nog die middag om 14.00 uur.

Oké hals over de kop vervoer regelen, alles voorbereiden, koelvest activeren, noem maar op water in de koeling, koeltas klaar om te zorgen dat we haar indien nodig konden koelen, checken of er genoeg koelpacks in de vriezer lagen voor in de koeltas. Als het vest niet voldoende was, want het was best een rit. Afhankelijk van de drukte op de weg ruim een uur rijden). 

Uiteindelijk een neef bereikt die wel kon dus die zou meerijden uiteraard tegen vergoeding van de brandstof.

Sadi het Hyperkewl vest aan (En de Ruffwear swamp cooler mee om onderweg te activeren als de hyperkewl te vroeg uitgewerkt zou zijn) alles mee papieren van de verzekering boekje etc. (alleen vergat ik eten voor ons zelf voor Sadi had ik aan alles gedacht).

Bij de Tweede Lijn in Wilhelminaoord kwamen we binnen met Sadi, ze was enthousiast, wilde spelen met een andere hond in de wachtkamer, stuiteren, wilde van iedereen aandacht. Behandelkamer binnen en dat was even schrikken, haar temperatuur zat al op 40,2.

En dan moest de hartecho nog. De specialist was er heel eerlijk in dat hij het ook eng vond, maar begreep wel dat onderzoek noodzaak was en was dan ook van plan om Sadi binnenste buiten te keren indien nodig als we er maar achter kwamen wat er was en wat we zouden kunnen doen om haar te helpen. (Bij een temperatuur van 40,2 ligt een hond normaal lamlendig te zijn)

Sadi op de tafel, op een speciaal plateau met een opening, waardoor de hartecho makkelijker gemaakt kon worden. Uiteraard spartelde Sadi tegen. Met drie man hielden we haar vast. Mijn vriend haar achterkant, de assistente in het midden en ik bij haar hoofd. Gezien haar temperatuur haar zooltjes wat verdund alcohol op (versneld het verdampingsproces en kan helpen de temp wat te verlagen >>>mag alleen bij temperaturen van 40 op hoger!).

Oksels scheren aan beide kanten om de echo te kunnen maken. Tevens om haar goed in de gaten te houden is er tijdens de echo een ECG aangezet.

Als we allemaal in dezelfde houding bleven staan en ik maar tegen Sadi bleef praten ging het goed, maar zo gauw iemand ook maar iets bewoog wilde ze met volle kracht overeind.

Uiteraard leverde dit onderzoek haar een hoop stress op. Aan het eind van het onderzoek was Sadi haar temperatuur 40,3. Besloten werd omdat de hartecho er goed uit zag en de ECG liet zien dat haar hartslag wel van 120 naar 180 ging onder de stress, maar wel zeer stabiel was. Dat het op dat moment het best was naar huis te gaan en later terug te keren voor bloed onderzoek en longfoto's. Omdat voor de arts dit op zich nieuw was, vooral omdat Sadi normaal actief en alert oogde ondanks deze extreme temperatuur, wou hij een aantal dingen uitsluiten. (waaronder Maligne Hyperthermie en Maligne Histiosytose) Vrijdag 8 augustus zijn we teruggegaan. Bloedafname ging goed, wel temperatuur van 39,6, maar zoals Sadi zich goed gedroeg ondanks dat de angst in haar ogen zichtbaar was besloot de specialist eerst een pauze van een half uur voor Sadi, om erna longfoto's te maken zonder lichte sedatie. Eerder was over lichte sedatie gesproken, omdat al duidelijk was dat narcose voor Sadi fataal zou zijn. De longfoto's zelf konden we helaas niet bij zijn, maar heeft ze goed doorstaan. 3 mooie duidelijke longfoto's gemaakt van een jonge hond van 13 maand. Er waren heel licht wat bronchiën te zien, maar niks dat de oorzaak kon zijn van haar probleem. De specialist gaf aan graag nog een buikecho te maken na wederom een tijdje rust voor Sadi. De buikecho wederom op de tafel, met zijn drieën haar vasthouden, ik tegen haar blijven praten en de specialist de buik scheren en de buikecho maken. Alles zag er goed uit. 

Het bloed onderzoek dat ze zelf konden doen wees geen afwijkingen aan, een ander deel van het bloed zou worden opgestuurd voor dieper onderzoek.

Uiteindelijk zijn o.a. schildklier problemen, nierproblemen en alles uitgesloten ook de buikecho toonde dat alles in orde was.Toen was de vraag hoe verder. Ik heb aangegeven dat ze de vorige keer bij de dierenarts nadat ze corticosteroïden spuit had gehad stabieler was. Wel haar temperatuur opliep, maar ze sneller herstelde. Dit vond hij vreemd, maar wou dat graag onderzoeken. Sadi kreeg corticosteroïden (prednison via spuitje) voor 2 dagen en wij moesten meermalen per dag temperatuur opnemen, voor de ronde, na de ronde, na het eten etc.  Daaruit bleek dat Sadi haar temperatuur wel steeg maart iets minder snel als normaal en dat ze sneller hersteld, wat wijzelf eerder al hadden geconstateerd. Sadi kreeg voor 5 dagen Prednoral (prednison)20 mg 1x daags weer alles bijhouden, intussen is de specialist erin gedoken om info te vinden daar hij hier niet bekend mee was. Conclusie werd Exercised Indused Hyperthermie. Bij stress, opwinding, enthousiasme en beweging loopt haar temperatuur op voor wat me nu weten het extreemst bij warmer weer. Sadi haar thermostaat werkt niet, bij welke vorm van activiteit ook gaat haar thermostaat temperatuur aan maken, er komt dan een soort van ontstekingsstofje in het bloed vrij, dit ontstekingsstofje word door prednison aangevallen wat verklaard waarom Sadi haar temperatuur onder prednison minder snel stijgt en sneller daalt. Voorlopig blijft Sadi op 20 mg prednison per dag en als de omstandigheden ernaar zijn halveren naar 10 milligram en kijken hoe dat gaat.

Dit hele verhaal betekent dat Sadi met warm weer letterlijk niks mag. Binnen houden. Temperatuur in huis zo laag mogelijk houden. Sadi goed in de gaten houden, waar nodig koelvest inzetten en indien dat niet volstaat andere koelmiddelen. s'Ochtends heel vroeg en s'avonds heel laat even naar buiten, alles doen en terug naar huis.  Overdag dan maar een plas op balkon, vaker dan eens doordat ze door de prednison erg veel drinkt.

Heel langzaam aan weer wat rondjes oppakken van maximaal 10 minuten, maar alleen op de koelst mogelijke tijden. Hele warme dagen waarbij warmte en benauwdheid blijft hangen in zijn geheel niet naar buiten.

Heel erg sneu voor zo'n jonge energieke hond die zo graag wil spelen en rennen, stuiteren en gek doen.

Nu lijkt de temperatuur wat te zakken en maken we daar dankbaar gebruik van, het aantal rondjes voorzichtig opvoeren in de hoop dat als het nog verder af koelt we de rondjes wat kunnen verlengen. Maar Sadi krijgt last van de prednison, haar vacht word doffer, ruw/droog/stug van structuur en ze verliest meer haar dan normaal. Dus gister 20 september van 20 naar 10 milligram ook omdat het gister al wat koeler zou zijn (hier hadden we al een afspraak over met de specialist dat zo gauw we denken dat het weer het toelaat we zouden zakken naar 10 milligram. Tevens alvast de specialist gemaild dat we de prednison willen afbouwen oftewel verzoek om een afbouwschema, immers prednison na langer gebruik kun je niet zomaar in eens stoppen.

Dit kan in houden dat we de komende tijd ondanks dat het al wat koeler is toch weer extra koeling moeten gaan inzetten, omdat de temperatuur dus weer makkelijker oploopt en het weer langer zal gaan duren voor ze terug op normale temperatuur zal zijn zijn. In volledige rust is voor Sadi overdag 38,3 een normale temperatuur en s'avonds 38,5 op 20 mg prednison is haar temperatuur bij warmer weer na een kleine ronde waarin alles wordt ingezet op rust, rustig laten snuffelen, rustig lopen 39,6 tot 39,8 graden. Maar ze herstelde nu wel veel sneller en met de prednison is het niet meer hoger geweest dan 39,8 vanaf 39,8 als de temperatuur blijft stijgen gaat haar mondvlies van normaal Rose naar donkerder Rose kleuren en zie je als je heel goed kijkt die licht blauw/paars doorschijnen in de tong.

Dit hele verhaal schrijf ik niet omdat ik het zo leuk vind om te delen of prettig vind om te delen. Het doet me pijn, omdat ik mijn hond een gelukkig leven gun waarin ze zichzelf mag zijn, mag stuiteren en gek doen, mag rennen en spelen wat ze dus sowieso bij temperaturen van een graad of 17 en hoger niet kan. of ze in de winter bij lagere temperaturen en hopelijk tijdens een strenge winter wel zichzelf mag en kan zijn, moeten we nog uitvinden, maar ook... werkt haar kapotte thermostaat alleen met warmte of raakt Sadi ook sneller onderkoeld? We weten het niet, er is maar weinig over bekend, we zullen het moeten uitvinden en delen op plekken als hier om te zorgen dat anderen die dit in de toekomst overkomt wel informatie kunnen vinden. Wel een inschatting kunnen maken van wat kan en niet kan, wat altijd bij je te hebben aan koelmiddelen of juist om op te warmen als dat  uit onze ervaringen met de winter van toepassing blijkt te zijn. Waar op te letten hoe zo snel mogelijk te leren zien rond wat voor temperatuur je hond zit. Aan Sadi kan ik het nu zien aan haar manier van hijgen in combinatie met haar ogen, met een maximum verschil van rond de 0,2 en 0,3 graden wat als voordeel geeft dat je sneller koeling in kan zetten en niet continu je hond hoeft te temperaturen zodat ze er geen antipathie tegen opbouwt. Ze laat het toe en dat houden we graag zo, zodat we het kunnen inzetten als we denken dat ze te hoog komt en niet precies weten hoe ze zit en of we al verdunde alcohol onder de zooltjes mogen inzetten als extra verkoeling. Daarvoor is temperaturen noodzaak, want zit je hond lager als 40 kun je onderkoeling veroorzaken als je verdunde alcohol op de zooltjes doet en dat wil je ook niet.

Het is een continu opletten, observeren, rustig houden, of zo snel mogelijk proberen rust terug te brengen. En zelfs als tijdens bezoek thuis, Sadi te heftig reageert en temperatuur blijft stijgen, bezoek wegsturen en koeling inzetten. Alleen laten? nee, alleen laten is stress en dat doet de temperatuur stijgen met gevolg dat ze te hoog in temperatuur komt te zitten terwijl je er niet bent om koeling in te zetten. Kortom zou je een uurtje weg gaan en ze zou te veel lopen stressen kun je thuis een dode hond aantreffen. Door te hoge temperatuur kan orgaan en hartfalen optreden en dan kun je, je hond niet meer redden.

Onze hoop ligt op de winter, hopend dat ze niet net zo makkelijk daalt s'winters in temperatuur als dat haar temperatuur zomers stijgt. Mocht blijken dat ook de winter geen kwaliteit van leven biedt en haar geen ruimte geeft om zichzelf te zijn, zullen we ons de vraag moeten stellen of haar leven wel van voldoende kwaliteit is. Of het eerlijk is naar haar.  Een prachtig lieve hond met heel veel energie die ze niet mag uiten, omdat dat voor haar levens bedreigend is. Wat gaat de winter voor haar betekenen? en kunnen we samen de wintermaanden volle bak genieten? of blijft het afremmen?, zorgen dat ze zich rustig houd, niet opwind, niet gestrest raakt, niet zichzelf mag zijn etc. We kunnen het alleen afwachten...

Meer informatie volgt wanneer die te geven is.

Hyperthermie

Sadi heeft Exercised Induced Hyperthermie (chronisch) bij lichte activiteit opwinding of stress bouwt ze extreem hoge temperaturen op.
Tijdens een proef van 5 dagen 20mg prednison is duidelijk dat haar temperatuur wel nog oploopt maar minder hoog en laat in rust een sneller herstel zien. Het duurt nu geen uur tot anderhalf uur voor ze weer op normale temperatuur zit.
Uiteraard zal ook een rol meespelen dat de weersomstandigheden nu voor Sadi acceptabeler zijn.

De specialist sluit niet uit dat Maligne Histiocytose aan de grondslag kan staan van deze problemen. Al wijzen op dit moment alle onderzoeken niet aan dat het op dit moment aanwezig is. Maar zou in een later stadium alsnog de kop op kunnen steken.

Ik heb op Facebook een groep aangemaakt, openbaar, met een oproep voor mensen die al ervaring hebben met een hond met dergelijke problemen. Verder is er online met name over acute Hyperthermie informatie te vinden zoals Te actief in warm weer of door verblijf van een hond in een stilstaande auto bij veel te hoge temperaturen. Dit is niet te vergelijken met wat Sadi heeft.  We hopen dat we zowel via die weg meer informatie krijgen omtrent handvatten, maar ook informatie te kunnen geven juist omdat er zo weinig over te vinden is. Klik hier voor onze Facebook Hyperthermie - oproep voor info - groep

De stress bij de onderzoeken naar de oorzaak van dit probleem leverde Sadi temperaturen op van 40 tot 40.3 graden.

Onder de prednison 20mg bij korte wandelingen loopt haar temperatuur op tussen de 39.3 en 39.6 graden.
Maar is tevens onder betere weersomstandigheden. Als het warmer weer is zal ze alsnog op 40 of iets hoger komen alleen herstelt ze sneller als ze prednison heeft gehad.

Het is allemaal zoeken naar hoe we kunnen zorgen dat ze voldoende energie kwijt kan zonder extreme temperaturen te behalen. En het is eng want Sadi is een fanatieke stuiterende puber, en we zijn als de dood dat als we haar meer ruimte geven zichzelf te zijn ze te snel een hoge temperatuur bereikt en er ineens dood bij neervalt.

Het is dus Sadi nog beter leren lezen.
Vertrouwen terug krijgen.
Altijd koelende middelen voor handen hebben ook tijdens een wandeling.
Of bij visite/op bezoek gaan.
Het is best gecompliceerd, waar doe je goed aan, wat kan wel, wat kan niet, afwegen, inschatten ...

zware dag vandaag voor sadi bij de kliniek maar ze heeft het goed gedaan

Was een lange dag.
Daar aangekomen eerst half uur rust ingebouwt voor Sadi in de schaduw. Toen naar de wachtkamer.
Daar was Sadi even stuiterig. De behandelkamer wilde ze niet in. Ze was was desondanks heeft ze het supergoed gedaan. 
Temp.was 39,6
Bloedafname in de hals, omdat ie wat meer nodig had omdat er een deel opgestuurt moest worden en een deel voor onderzoek ter plekke.
Dit ging zo goed de bloedafname dat de longfoto zonder lichte sedatie is gedaan. Na een een pauze van een half uur, 3 foto's 1 van boven en van beide zijkanten. Daarna weer pauze een minuut of 20 erna is er nog een echo van de buik gemaakt.

De bloedtest gedaan door hunzelf was goed leverwaarde, rode bloedcellen, bloedplaatjes witte bloedcellen calcium wasde en de hele mikmak alles was goed. Het deel dat word opgestuurt word verder uitgediept voor zekerheid op maligne histiocytose.

De longfoto waren iets wat bronchien te zien maar zeker niet zorgwekkend en zou in geen geval de oorzaak kunnen zijn van haar klachten. Longen zien er verder perfect uit net als het hart, er was ook een stukje luchtpijp te zien, mooi rond dus ook zeker geen trachea de collaps. 

Buikecho, lever milt nieren e.d. ziet er allemaal netjes uit. 

Op dit moment in elk geval geen Maligne Histiocytose. Echter heeft de specialist vaker gezien dat naast dergelijke klachten onderzoek wel gedurende 4 jaar niks kan aantonen en het 5de jaar ineens wel.

Hypertermie is sprake van echter vertoont sadi geen spierproblemen. 

O ja ook geen ontstekingswaarden in het bloed if wat ook.

Sadi heeft nu corticosteriode gehad voor 2 dagen. Zomteen vanavond en morgenvroeg temperatuur opmeten. En doormailen.
Blijkt dat Sadi met corticostetioden geen of minder temperatuur opbouwt is het een optie om dit de geven in de voor haar zwaarste periodes. 
Maakt het geen verschil wil hij graag kijken hoe sadi reageert of een tabletvorm die de luchtwegen wat verwijd. En of dat haar wat kan ontlasten.

Ondanks dat Sadi dus geen spierproblemen heeft, laat ze verder alles van hyperthermie zien. Als we perse willen kunnen we dat nog middels dna laten vaststellen, maar volgens de specialist is dat zonde geld omdat het alleen bevestigd wat we nu weten.

Daarover overleggen Tjaard en ik nog wel, ook gezien de fokker die totaal niet reageert en die ik wel wil confronteren hiermee ook gezien broertjes en zusjes. 

Na alle poesas voor sadi dus aan het eind van een voor haar best zwaar bezoek aan de kliniek had ze een temperatuur van 40,4 

Tot zover alles wat we vandaag te weten zijn gekomen. En dan nog het onderzoek afwachten van het bloedmonster dat word opgestuurt

vervolg...

Morgenochtend longfoto en bloedafname voor onderzoek.
Hopelijk weten we heel snel meer en duikt er iets op wat goed behandelbaar is ipv van de nu verwachte mogelijke diagnoses

vervolg

we hebben per mail de specialist nog gecontacteerd met een reeks vragen en of ze ook risico loopt bij bloedafname.
We willen graag nog bloed onderzoeken op leverwaarden bloedplaatjes en rode bloedcellen plus een dna test.

Vervolg zorg Sadi vandaag hart echo en EG gedaan

Vandaag naar 2de Lijn in Willeminaoord geweest voor Hart echo en EG 

Hartecho niks uitgewezen, EG laat zien dat het hart stabiel is maar wel hard moet pompen. Sadi had koorts 40.3 en hij stond verstelt van haar activiteit en enthousiasme ondanks de temp.
Volgende stap.
Bloedafname: check leverwaarden, rode bloedcellen, bloedplaatjes om o.a. Maligne Histiocytose (hopelijk uit te sluiten)
Longfoto en scopy van de luchtpijp, bij koeler weer, op dit moment is narcose niet verantwoord.
Als hier uit beiden niks uit komt verder onderzoek er is een erfelijke aandoening die zelden voor komt genaamd Hyperthermie syndroom/Oververhittings syndroom.
Niet tot zo min mogelijk met haar lopen, proberen haar aan het zwemmen te krijgen zodat ze via die weg ook betere verkoeling kan krijgen en verder blijven doen wat we al doen, zoals koeling door middel van koelvest om te zorgen dat haar temperatuur minder kan oplopen.
Krijg nog mail met verslag van onderzoek en de gegevens worden doorgestuurd naar de praktijk,